Całkowita powierzchnia obiektu (ha) : 300
Powierzchnia objęta projektem (ha): 200
Prywatny rezerwat przyrody
Obiekt obejmuje trzy wyspy znajdujące się w Delcie Świny (OSO). Wśród nich, Karsiborska Kępa jest
najważniejszym terenem, z którego korzysta najliczniejsza populacja Acrocephalus paludicola. Na
terenie Karsiborskiej Kępy znajduje się prywatny rezerwat przyrody należący do beneficjanta. Pozostałe dwie wyspy zostały wydzierżawione od lokalnego powiatu (reprezentującej skarb państwa). Całkowita powierzchnia obiektu wynosi ponad 300 ha. Niegdyś duży i dogodny teren lęgowy dla Acrocephalus paludicola zajmuje dziś jedynie około 60 ha.
Wykorzystywanie terenu Karsiborskiej Kępy jako pastwisk doprowadziło do powstania i utrzymania się
tam halofilnego zbiorowiska roślinnego (sitowie), rzadkiego typu siedliska na terytorium Polski. Wśród
występujących tu zespołów warto wymienić Juncetum Gerardi atlantico-balticum maritime, Junco-
Samoletum Valerandii i Puccinellio-Spergularietum salinae. Niektóre z tych zespołów zagrożone są
zarośnięciem trzcinowiskami Phragmites communis. Wyspa porośnięta jest pół-naturalnymi łąkami,
składającymi się przeważnie z około dziesięciu różnych gatunków traw. Brzegi są porośnięte
zbiorowiskami szuwarowymi (Phragmitetea, przeważnie Scirpo- Phragmitetum).
Wyspę Karsiborska Kępa otacza wał chroniący ją przed powodziami. Grunty wewnątrz wału to w
większości dzikie przybrzeżne słone bagna na glebie mineralnej, pozostałe zaś to pastwiska podlegające sukcesji Phragmites communis, gdzie gleba jest bardziej organiczna. Wyspa Karsiborska Kępa ma dobrzerozwiniętą sieć kanałów. Teren jest płaski lecz pokryty wieloma małymi i średnimi rozlewiskami i niewielkimi terenami bagiennymi, które mogą być zalane przez cały rok.
Karsiborska Kępę zamieszkują liczne lęgowe i wędrowne ptaki mokradeł: ptaki brodzące, gęsi i kaczki.
Szczególnie ważna jest populacja zagrożonego na całym świecie gatunku Acrocephalus paludicola.
Obszar ten jest tez istotny ze względu na lęgowe gatunki ptactwa wodnego oraz zimujący tu gatunek
Anser spp. Kilka gatunków ptaków drapieżnych żeruje na tym terenie.
Karsiborska Kępa jest drugim co do wielkości terenem lęgowym pomorskiej populacji gatunku
Acrocephalus paludicola. Rezultaty badania Acrocephalus paludicola z 2004 r. wykazały, że mieszka
tu 19 z 80 śpiewających samców całej populacji pomorskiej (tereny Niemiec i Polski).
Na poziomie krajowym i europejskim, obiekt ten zamieszkuje odpowiednio 0,6% i 0,5% populacji
Acrocephalus paludicola, ma on jednak wielkie znaczenie dla zachowania różnorodności genetycznej
gatunku, gdyż występuje tu 26% rzadkiej genetycznie oraz gwałtownie zmniejszającej się pomorskiej
populacji ptaków.
Obiekt ma duży potencjał restytucyjny siedlisk Acrocephalus paludicola, i w przyszłości może stać się
centrum, z którego Acrocephalus paludicola rozprzestrzeniać się będzie na inne pomorskie obiekty
lęgowe.