Aby zwrócić uwagę społeczeństwa i zdobyć poparcie dla ochrony wodniczki, wykorzystane zostaną różnorodne środki, włączając w to stronę internetową, ulotki, współpracę z mediami oraz prace w terenie. Opracowane zostaną krajowe jak i regionalne plany działań oraz plany zarządzania dla ochrony tego gatunku. Zostaną one uprzednio uzgodnione ze wszystkimi grupami interesu i przygotowane zgodnie z wymaganiami naukowymi oraz lokalnymi sposobami użytkowania ziemi. Bezpośrednie działania na obszarze siedlisk będą prowadzone wówczas gdy będzie to konieczne, w celu ratowania pomorskiej populacji gatunku oraz w celu polepszenia warunków siedliskowych nad Biebrzą.
Wprowadzone zostaną różne metody, włączając w to kontrolę poziomu wód, usuwanie zakrzaczeń, ekstensywny wypas, późne koszenie podmokłych łąk oraz torfowisk (ręczne i maszynowe), letnie i zimowe koszenie trzciny oraz eksperymentalne wypalanie roślinności (w Niemczech).
W celu określenia najlepszych metod na terenie każdej z lokalizacji projektu, prowadzony będzie monitoring efektów zarządzania w oparciu o parametry siedlisk i liczbę ptaków. Zaplanowane w projekcie coroczne warsztaty poświęcone najlepszym praktykom oraz współpraca z innymi projektami, będą służyć stosowaniu nabytych doświadczeń w innych miejscach.
Dla zapewnienia trwałości rozwiązań oraz działań prowadzonych w ramach projektu, będzie kładziony nacisk na wypracowanie i wypróbowanie efektywnych kosztowo instrumentów zarządzania (jak np. obustronnie korzystne porozumienia pomiędzy użytkownikami gruntów, wypalanie roślinności) oraz alternatywnych źródeł finansowania (termoenergetyczne wykorzystanie biomasy, turystyka).
Projekt będzie służył także opracowaniu i promowaniu stosownej polityki oraz mechanizmów finansowych, przynoszących korzystne rezultaty dla wodniczki oraz zasiedlanych przez nią siedliskom, jak np. odpowiednie pakiety rolno-środowiskowe.